KOŚCIÓŁ ŚW. JANA Z DUKLI NA PUSZCZY
Czy poza bernardyńskim kompleksem budowli sakralnych znajdujących się w Dukli istnieją jeszcze inne miejsca kultu bł. Jana na tym terenie? Otóż na Puszczy, leżącej w przyległych do Dukli lasach, w miejscu, w którym według tradycji Jan z Dukli miał prowadzić życie pustelnicze, powstała w 1769 r. kolejna świątynia poświęcona Błogosławionemu. Fundatorką małego kościółka okazała się żona Jerzego Mniszka, Maria Amalia Brühlówna. W niedzielę po Wniebowstąpieniu roku Pańskiego 1769 przed farą dukielską uformowała się procesja z udziałem rodziny fundatorów – Mniszków, okolicznej szlachty, mieszczan i ludu, księży diecezjalnych oraz bernardynów. Po salwie z 24 moździerzy pochód ruszył na Puszczę na wzgórze Zaśpit. Tam proboszcz dukielski ks. Wołowicz dokonał poświęcenia świątyni, a następnie w uroczystej oprawie liturgicznej została odprawiona msza św. Przy kościółku stanął dom dla pustelnika.
POŻAR I ODBUDOWA
Pożar kościoła na Puszczy; odbudowa. – W 1883 r. kościółek na Puszczy wraz z pustelnią uległ pożarowi. Zniszczoną świątynię odbudował właściciel klucza dóbr dukielskich Cezary Męciński. W 1887 r. poświęcił go proboszcz dukielski ks. Jan Chryzostom Zwoliński. Dzięki fundacji syna Cezarego, Adama Męcińskiego w latach 1906 – 1908 bernardyni wybudowali większy, murowany kościół. Projektodawcą oraz kierownikiem jego budowy był bernardyński brat zakonny Kamil Żarnowski (zm. 1946). Dębowy ołtarz neogotycki wykonał Kazimierz Konieczkowski ze Strzyżowa. Poświęcenia nowej świątyni dokonał gwardian dukielski Ambroży Ligas w 1908 r., za pozwoleniem biskupa przemyskiego bł. Sebastiana Józefa Pelczara.
„CUDOWNE” ŹRÓDEŁKO
Odnowiony w ostatnich latach kościół jest celem licznych pobożnych peregrynacji. W usytuowanej u podnóża świątyni grocie skalnej znajduje się źródło św. Jana. Woda z niego wypływająca, według tradycji przybywających licznych pątników z Polski i zagranicy, przynosi ulgę w wielu dolegliwościach i chorobach.
Opracował: o. dr Aleksander Sitnik OFM
W zabytkowej kaplicy zwanej Pustelnią św. Jana z Dukli. Nietoperze wylatują z dwóch okrągłych otworów. Strych kościoła zajmują dwa gatunki nietoperzy: podkowiec mały i nocek duży.
Podkowiec mały (Rhinolophus hipposideros) – gatunek ssaka z rzędu nietoperzyz nielicznie reprezentowanej w Polsce rodziny podkowcowatych.
Nocek duży (Myotis myotis) – gatunek ssaka z rzędu nietoperzy z rodziny mroczkowatych.
